Кости корней, жилы-черви, кровь-земля...
(пераклад з польскага разам з Aylie, арыгінал тут)
Падыхнула павевам асеннім,
Загубіўся слоў сэнс між завеяў.
Так быць мусіць, i тут ўжо нічога не зменяць
Брыльянты на кончыках вейк.
Край, дзе дом твой - пад снежнаю коўдрай,
Пад iльдом усе азёра, балоты
Так быць мусіць, змяніць ужо нельга нічога,
Затаёна ў тваіх вочах маркота.
Зноў вясна дождж пралье на дарогі,
Цёплым сонцам сэрца абагрэе.
Так быць мусіць, пакуль у нас полымя тлее,
Вечны светач, што завецца “надзея”.
Падыхнула павевам асеннім,
Загубіўся слоў сэнс між завеяў.
Так быць мусіць, i тут ўжо нічога не зменяць
Брыльянты на кончыках вейк.
Край, дзе дом твой - пад снежнаю коўдрай,
Пад iльдом усе азёра, балоты
Так быць мусіць, змяніць ужо нельга нічога,
Затаёна ў тваіх вочах маркота.
Зноў вясна дождж пралье на дарогі,
Цёплым сонцам сэрца абагрэе.
Так быць мусіць, пакуль у нас полымя тлее,
Вечны светач, што завецца “надзея”.
"Мы строили-строили, и наконец построили!"

А так - красиво
А с первого столбика желание перевести дальше и появилось. Слишком уж похоже было.
так, я неяк не зразумела, што на беларускую перакладаць будзе значна лепш гэтую песьню
але ж i сапраўды вельмi сыра яшчэ, не пяецца i гэты варыянт
так, Пралеска мае рацыю: апошнiя радкi зусiм не кладуцца ў рытм, ды й сэнс месцамi пашкоджаны.
зараз паспрабую паправiць:
Край, дзе дом твой - пад коўдрай сумётаў
Пад iльдом усе азёра, балоты
Так быць мусіць, змяніць ужо нельга нічога,
Затаёна ў тваіх вочах маркота.
зараз адпачну i над астатнiм памяркую.
трэба нешта iншае зрабiць з гэтага.
апошнiя чатыры радкi таксама неяк не так гучаць.
З ветрам зімнім згубiўся слоў сэнс.
Можа, так лепей?
колькi табе разоў казаць? пой гэта! спрабуй гэта пець! ну не пяецца жа зноў першы слупок (рыфма ужо лепш, канешне - але гэта не верш, а песьня, яна пецца павiнна). другi ды чацьвёрты радкi сталi карацей на адзiны слог, ды й не пяюцца. i калi апошнi радок яшчэ можа быць гэткай даўжынi, то другi абавязкова павiнен быць больш доўгi.
наконт другога слупка ня ведаю, па мне, дык што мой варыянт, што твой - прыкладна аднолькава.
а апошнi слупок мне ўвогуле не падабаецца, як i раней, увесь.
я так мяркую, што можна проста зьмянiць "завей" на "завеяў" (калi гэта не памылка), i ўсё стане добра ў другiм радку ды й увогуле у першым слупку.
добра, хай другi слупок таскама будзе такi, калi табе так больш падабаецца.
але з трэццiм яшчэ шмат чаго трэ зрабiць.
Падыхнула павевам асеннім,
Загубіўся слоў сэнс між завеяў.
Так быць мусіць, i тут ўжо нічога не зменяць
Брыльянты на кончыках вейк.
Край, дзе дом твой - пад снежнаю коўдрай,
Пад iльдом усе азёра, балоты
Так быць мусіць, змяніць ужо нельга нічога,
Затаёна ў тваіх вочах маркота.
Зноў вясна дождж пралье на дарогі,
Цёплым сонцам сэрца абагрэе.
Так быць мусіць, пакуль у нас полымя тлее,
Вечны светач, што завецца “надзея”.
any comments, corrections, suggestions?
Стары варыянт сюды
Дзеля гісторыі.
Новы - у пост.
Алирэйя, спасибо за сотворчество
Только вот в музыкальном рисунке строчки "...Брыльянты на кончыках вейк" образуется пауза не к месту. Ну да ладно.
Proleska, если есть мыфли, как её убрать - пожалуйста
я поняла, да, ты права, в оригинале этого разрыва нет. Ну, и ударение там тоже черте где, да. Но, понимаешь ли, в чем засада: именно эта строка доставила нам больше всего мучений при переводе песни (и именно на ней (единственной!) я уже больше месяца как застопорилась в своем русском переводе и не могу придумать хоть минимально приемлемый вариант), так что уже даже и такое решение считаю Мышкиной творческой победой. Если знаешь, как лучше сделать - предлагай, с радостью исправим.
Просто я уже год как не поэт.
"Дыяманты на кончыках вейк"